Yazıya bir günler inanardım men
Hey yazardım
Qoşmacalar, ağır sözler
İndi ise ....
Qorxuram yazıdan, hülkürem sözden.


..............................: Ne yazısı? ay oğlan!
Get özüne bir qebir qaz, yat içinde
Ses semirsiz, sehman sehman
Heç çıxarma, heç sesini
Heç terpenme öz yerinden
Kim yazacaq?
Oxuyacak kim?
Mağıl!!!
Baş verecek kimdir sene?
Qayqılanan kim seninle?
Ay oğlan!

Quv deyirsen qulax tutulur
Bu qarqınmış qara çolde
Göz eyağın önün görmür
Oğrular ev yiyesini
Dövüp söyüp danlayırlar
Bir göz o biri göze
Vermir ışıq
Ne çağdır. Ay oğlan!

Oğlanlar ananın
Emceğin kesir
Adını danır sütünu danır
Tendirde gizlenip ağanenemiz
Ne evdir bu?

Sol el kesir sağ elimi
Yazıx canım
Aydınlar qaranlıq yayır
Ne gündür bu?
Qara günler
Tülküler qurtlara meydan oxuyur
Bağlıdır daşları
İtleri açıq
Ne yerdir bu?
Ay can,
Ay can,
Ne Azerdir?
Ne baycandır?

Ve manqurtlar tutup divan....
Asıq terse kelepceyle
Öz iğitler
Düz iğitler
Vurun qemçi vurun şallaq
Vurun dostlar
Vetendaşlar
Müsülmanlar

Bizim erdemli erlerdir
Yarı candır
Xiyavanda sürütlenir
Daş atırlar
Ucuz ucuz
Satılmışlarla yaltaqlık uşaqları

Yolunur ağ birçeğimiz
Didilir ağ benizimiz
Yandırılır seqqelimiz
Ağalığın danıldığı danlandığı
Eşağılığın, eksikliğin
Övüldüyü sevildiği
Çağlardır bu

Baş kesenin eyağına
Baş sürtmeyen
Varsa hemen
Başı kesilir
Baş kesenin
Eyağına sürtülür

Qoy qancıklık geleneği
Yayılsın her yana
Öyrensin çocuklar
Qırıldatsın, gevşesin
Düşmanın dilin
Qancıklığı böyüklerden
Qoy öyrensin
Bir gün geler işlerine
Tokunmayın
Qoy öyrensin
Bu varlığın işi geçer
Qancıklıkla
Ay balam

Bu varlığa bel bağlayan
Qoy ünütsün iğitliği
Qancıklaşsın adamcıkar
Övsünler düşmanı
Benzetsinler başın allah başına

Kim ki bizi çox ezmişse
Kürekden soxuban
Üyrekden çıxartan
Xençelile bize tarixler yazmışsa
Daha deyerli tutulur
Bizim elde
Sayqılar hörmetler
Sovqatlar hedyeler
Du’a lar namazlar
Qulluqlar te’zimler
Eyrimeler düzelmeler
Eyaqlara döşenmeler

: İlkinimiz qurbanınız
Qızlarımız keniziniz...

: Yuxarı başda buyur eğleş
Ey hezert i şahlarşahı
Başkesenler başkeseni
Ayetullah
Sen allahın kölgesisen
Ya allahın simgesisen
Belke de men yahalıram
Lap özüsen şaşırmasam
Gel lap bele otur menim omuzumda
Minik verim
Çıxınca govdemden canım
Her ne varım
Size rac’e
Sizin sayenizde yaşar
Sizin can nisarlarınız
Sizinkidir varlığımız
Yeylağımız
Qışlağımız
Qadınımız
Erkeyimiz
Böyükümüz
Çocuğumuz
Oğlanımızla qızımız
Sirfadakı çoreğimiz
Toprağımızla suyumuz
Yeraltımızla göyümüz
Ağzımdakı dilim bele
Sene qurban
Hamısı size rac’edir
Her şeye siz yiyesiniz
Ey hezert i şahlarşahı
Başkesenler başkeseni
Ayetullah
Buyur tala bizim eli
Her ne ki varımızı
Biz de seni alqışlarıq
Sene teref namaz qıllıq.

Özincitmek
Özdüşmanlık
Özöldürmek
Bize yoldur
Biz boylece dincelirik

: Bizden birinin
Kor olsun gözüm
Lal olsun dilim
Başindan geçse
Qabarmak sizin
Esteğfurullah
Hezretinize
Onu bize bıraq
Elini batırma
Heç mındar qana
Başın tabağa qoyup getirerik
Qulluğunuza
Hezretinize

Sizin biriyle
Sözünüz çıxsa
Savaş gününde
Bizim manqurtlar atlara minip
İğitlik eder
Göğüsünü gerer
Qurşuna qarşı
Sizi qoruyar
Bizim gençler
Bizim kül başlar
Yüz minler qurban vererik size
Başınız sağ olsun sizlerin ancaq
............................!

Biz neye yararıq?
Duvar dibine...

Gene ağzımı açdım söyledim
Yazdım gözümün gördüklerini
İndi basarlar daşlara meni
Mene arxadaş deye geçenler


OĞUZ TÜRK