Thursday, February 16, 2006

Qürbet elde oturmuşam özümle

Qucaqlayıp danışıram dizimle

Heç bir arayıp da yad elemezler

Kederli könlümü şad elemezler

Bu dünya bir yaşlı qehbeye benzer

Her yeni gelene özünü bezer

Yüzde doqsan doquzu ona aldanar

O qalan biri de özünü danar

OĞUZ TÜRK

Qurbette bayramım mübarek olsun

Ayrılıq salanın balası ölsün

Aqtarsın dünyada ezizlerini

Bulmasın hesrette beli bükülsün

Yalvarsın bizlerden canın dilensin

Bizlerin önünde boynu burulsun

Heç de ekdiğinden fayda görmesin

Gözünün önünde gülleri solsun

Üregi tutulsun ömür boyu tek

Ağlasın gözleri qanıyla dolsun

Bilinmez derdlerden ölsün çatlasın

Anası daşı üste saçını yolsun

Firuz tek qurbette dolansın dursun

Arasın bir tanış yabancı bulsun

OĞUZ TÜRK