Thursday, February 28, 2013

İnsan heqleri???

İran daxilinde heq teleblere xitaben:

Dünyada işçi heqleri, Qadın heqleri, çocuk heqleri, yaşlı heqleri, dil heqleri, etnik heqler, ve genel olaraq insan heqleri, ''güc ilişgileri'' alanındadır, ve o qeder de besit olaraq genel değildir. Bu qonuyu, Fanon, ve Foko çox yaxçıca anlatmışdır. Mene göre de Hakim milletin heqleri mehkum milletin heqlerinden daha da önemli sayılır, ve onların güclü olduq...larına göre sesleri daha da gür olur ve heqleri de daha heqlidir. Demek heqqin heqden ferqi budur. Demek insandan insana milletden millete heqlerin çeşiti de deyer oranı da ferq edir. Bunu anlayan mehkum milletin heq isteyenleri, heç zaman hakim milletin heq isteyenlerinin duzağına düşmezler, ve öz mübarizelerine özlerini güclendirerek devam ederler. Onlar, kimseden özellikle de düşman heq isteyenlerinden ve sözde aydınlarından meded ummadan, özleri öz özgürlükleri uğrunda savaş apararlar.
 
Oğuz Türk
2013
 

İnsanlıq...Umudsuz,

 
 
 
İnsanlıq...
Umudsuz,
Topraq basılmış
Tufaq yıxıqdır,

...

Türklük zencirde
Buxovlu sıxıqdır,

Çadırlar titriyir, ovuclar soyuq,
Birazı qırıq, birazı yanıqdır,
Hüsene müsene,
Ölüye mölüye,
Qap baca tikiriq,

Altından, qızıldan,
Azımız yoxdur,
Ancaq dinimiz düşmanseverlik,
Özyıxma, ise imanımızdır...
Yazıqlar bize, yazıqlar olsun.
 
Oğuz Türk
2012

Wednesday, February 20, 2013

Amacımız

Amacımız Güney Azerbaycan'ı İran esaretinden qurtarmaqdır. Ne bir söz az ne bir söz çox. İran'ın ve bolgenin durumunu göze alanda, Güney Azerbaycan'ın bağımsızlığı en doğru ve gerçekcil bir amacdır. Güney Azerbaycan'ın bağımsızlığından sonra, Quzey Azerbaycan'la birleşmek ve bütün Azerbaycan'ı yaratmaq elbette en doğal gelişim olacaqdır. Gerçek milliyetçilik gerçek devletçilikdir. Millet ve millçilik intiza'i ve düşsel bir qavramlar değildir. Millet gerçek bir varlıqdır. Onun heqlerini savunmaq da gerçek bir eylemdir. Gerçek olan ve zehni bir varlığı olmayan bir millet, elbette ki topraq üstünde yaşar. O topraq çox direk olaraq milletin varlığıyla ilişgidedir. Zaten biz milleti cuğrafiyasal bir gerçek varlıq belirleyirik. Bize göre, budun veya erebce işletdiğimiz millet sözünü, belli cuğrafiya qoşullarında ve belli zaman süreci içerisinde gelişmiş bir gerçek varlıqdır. Millet bilimi ve anlayışı ne qeder zehni bir nesne ise, milletin özü o qeder gerçek ve somut bir varlıqdır. Türk milleti de bundan istisna değidir. Güney Azerbaycan da bu milletin tarixi toprağı olmaqdan istisna değildir. Güney Azerbaycan tarixin bildiği bileli Türksüz ve Türk de Güney Azerbaycansız olmamışdır. Bizim siyasi görüşümüze göre, bizim milli hereketimizde, demek Güney Azerbaycan'ın İran işqalından qurtuluş çaba sürecinde, her ''Azerbaycan'lıyım, Azeri'yım'' diyen ''Türküm'' demekden çekilmek üçün bunu deyirse, düşmanımızdır. Eşit zamanda, her kes ''Türküm'' dese, ama qesdi Güney Azerbaycan'lıyım'' demek değilse düşmanımızdır. Her halda ve her yerde bizim Azerbaycanlımız Türklükden çekinirse, veya bizim Türkümüz Azerbaycanlılıqdan çekinirse, hetmen bir şarlatanlıq var orda. Biz bu qonuları çox incelikle araşdırmış ve bilgisine varmış durumdayıq. Bize göre mutlu ve xoşbext bir millet öz topraqlarında ve öz yönetimi ile yaşar. Türk milleti bu yeni Fars-İran işqalı altında can vermekdedir. Türk milleti İran işqalı altında, öz doğma yurdu Güney Azerbaycan'da yoxluğa sarı gedir. Bu Türk varlığını öz veteni Güney Azerbaycan'da yox etmek üçün ne oyunlar ki geçmiş 150 ilde oynanmamış. İran'ın dağılmaması için her türlü düşünce, siyaset, qetl, qaret, işkence, sürgün, cinayet, aile dağıtma, topraq dağ çay yer adı deyişdirme, dil yasaqlama, toprağı ve tebieti bozub felakete çekmek, savaş, şeraret, teror, zindan, aldatmaca, şaşırtmaca, yalançılıq, tarix yazmaq, saxta ve yapay veten göstermek, ve, ve .... demek heç bir insana ve Türklüye qarşı işi etmekden esirgenmemişdir. Güney Azerbaycan Türküne, yalnız ve yalnız bir yol qalmışdır. Yox olmamaq üçün, bağımsızlıq şertdir. Bu sözü heç yere burcudub değişdirmek olmaz. Güney Azerbaycan Türküne Bağımsızlıq bizim amacımızdır. Bu amaca yetişmek sürecinde de heç bir çetinlikden qaçmayacağıq. SayqılamılaOğuz Türk 2012 

Saturday, February 16, 2013

*Dara qeder götürür bu dil meni*




*Dara qeder götürür bu dil meni*


Danışıram, danlayır bülbül meni...
Görünürem, ütandırır gül meni.

Seher bağa girdim yara danışam,
Küsmüş meğer, dindirmedi gül meni.

Deyirem: demeyim, ağzım yanırı,
Dara qeder götürer bu dil meni.

Ağıl uqyanusunda üzer idim,
Eşq adında buğacaq bu göl meni.

Özgür gezer idim yoxluq çölünde,
Salıbdır tuzağa qara xal meni.

Al dodağın üstündeki qara xal
bilirem bir gün eder qatil meni.

Ayağına düşüp yalvarıram men,
Qoymur ki ağ güne çıxam tel meni.

Kal ıydım, yetişdim, qurudum, düşdüm,
Hele de çağırır o yar kal meni!

Göklerde arama sözün anlamın,
Basdığın topraqda yerde bul meni.

Butun varlığı üst üste boşadım,
Bıraxdım men bıraxmayır şul meni...

Can vermek qolaydır ona ermekden
Öldürecek bir gün bu müşgül meni

Uzaqlıqdan gözüm yaşı yağırı,
Qorxuram ki ala gede sel meni.

Otururam öz özümle baş başa...
Sevindirmir daha baxça çöl meni.

Qurbette ölürsem, meni yandırın,
Qoyun vetene götürsün yel meni...

Oğuz Türkem esarette böyüdüm,
Fars'lara satmış idiler qul meni.

Erginleşib istiqlala can attım,
Yoxsa kim edecek müsteqil meni?

Onun bunun ümüdüna qalmadım,
O bu eder qapıda me'tel meni.

Elimin yoluna canımı qoydum,
Men gederem unutmaz bu el meni...

Yılmazam men, bu ilqardan dönmezem,
Sanma ki incidecek bu yol meni.

Bağımsızlıq, özgürlükdür muradım,
Şaşdıramaz ne sağ ne de sol meni.

Oğuz Türk
Güz 2011

"International Mother Language Day"



"International Mother Language Day" 

21st of February is the "International Mother Language Day" recognized by United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). This important day marks the significance of education in the "mother language". Articles of the "International Mother Language Day" empresses upon every person's and peoples' natural and social right of receiving education in his/her initial language of birth i.e."mother language". The resolution, specifically mentions the same rights for people who are under occupation. People who live under occupation too, have rights, specially the right of education in the "mother language".
After the collapse of Azerbaijani Qajar dynasty, in 1920s, South Azerbaijan was usurped by Iran, and ruled under Persian racist regimes of Pahlavi, and from 1979 under so called Islamic regime. For over 80 years Persian is made the sole official language of the country, and South Azerbaijani Turkish is ousted, mocked, systematically distorted, and banned by the government. For over 80 years, natives of South Azerbaijan and speakers of South Azerbaijani Turkish are forced to receive education in the foreign language of Persian. They are treated as second class citizens in their own native lands. They were objects of forced and mass migrations to the Persian areas (Persia). They were punished for writing or reading of articles, books, newspapers or creating any type of literature in South Azerbaijani Turkish. The first grade students who speak Turkish at home and normally it is their first time hearing a foreign language, are punished and beaten for speaking their “mother language” in classes.
When the national South Azerbaijani government was created in 1945, for one year, South Azerbaijani Turks had the opportunity to receive education in their “mother language”. But that happiness only lasted one year. Iranian forces with the blessing of Russia and then major powers moved to South Azerbaijan and burned all the books published in that short one year, burned the schools, murdered the teachers, and then, massacre of defenders of "mother language" ensued. Since then, Persian racist regime systematically assimilating our children in our homeland and creating a generations of people who are mostly ignorant, indifferent or in some cases against their right of education in their own "mother language".
The so called revolution of 1979 did not improve the situation. South Azerbaijani Turks were kept under Iranian occupation, and their basic rights were denied to them. The Great leader Ayatollah Khomeini and Khamenei, the president Ahmadinejad, and also leaders of the so called opposition are united in denying South Azerbaijani Turks of their right of education in their own "mother language". Present Iran is ruled by Islamic fascists and Persian racists. Under such a despotism of a minority Persians, non Persian majority of South Azerbaijani Turks, Turkmens, Belouchs, Arabs, and other ethnic groups are suffering. Presently approximately 35 million South Azerbaijani Turks are living in South Azerbaijan and other part of Iran. Social, economical, and cultural pressure on South Azerbaijanis are great. But this does not mean that the enemy of human rights and education and light has won. No, masters of deception and defenders of ignorance and darkness have not succeeded in the Persification of the peoples of the prison called Iran.
Now, with the power and tools of information-sharing, in South Azerbaijan, people are becoming more aware of their rights and day by day demanding more from occupiers of their lands. Now, South Azerbaijani Turks come to streets in hundreds of thousands in Tabriz, Urmu, Zangan, Tehran and other Turkish cities and shouting slogans like: "Education in mother language", Education in Turkish", "Turkish Schools", "Hurray hurray I am a Turk", "Persian chauvinists out of South Azerbaijan", "Persian Terrorists out of South Azerbaijan". South Azerbaijani Turk is in the struggle of "mother language". For South Azerbaijani Turk, the "mother language" has become the matter of existence and non-existence.
Ironically Iran is one of the signatories of the resolution of "Mother Language Day". Of course no one in the world believes in the sincerity of Iranian terrorist regime. When Iranian terrorist regime is defending Palestinians rights of education in their "mother language" and throwing threats and insults to Israel, in reality is hiding it's own atrocities at home. In the last 31 years of Persian-Shia rule in Iran, thousands of South Azerbaijani Turks are kidnapped, arrested, held, tortured, and killed for the crime of not accepting Persian-Shia dominance. Iranian apartheid regime's systematic policies against South Azerbaijani Turks are aimed at social, economic and linguistic genocide of South Azerbaijan.
We South Azerbaijani Turks need to raise this very important and vital issue in this important day. 
We ask all freedom loving governmental and non-governmental organizations in the world to acknowledge our suffering in the hands of a mad regime called Islamic Republic of Iran. We ask anyone who respects human rights and right of education in "mother language" to condemn one of the most oppressive regimes in the world; Iran. We ask UNESCO to suspend Iranian terrorist regime's membership in this organization and reprimand the enemies of "Mother Language".



Oğuz Türk
2010

Thursday, February 14, 2013

Dünya Ana Dili Günü, 2013



Dünya Ana Dili Günü,

Güney Azerbaycan Türkü'nün bütün kişisel ve toplumsal haqlarının arasında en önemlilerinden olan, öz dilini danışıb, yazıb, öyredib, öyrenib, ve resmi olaraq öz resmi ve milli idarelerinde işletmek heqqi, ona esirgenmişdir. Bu insana ve topluma qarşı yasaqlara en az eleştiri ve e'tiraz, en ağir suçlamalar ve sonucda en ağir itgiler vermeli olmaqla cavablanmışdır. Geçmiş 80 ilde, İran işqal gucleri, Güney Azerbaycan'ı her yönden, nizami, siyasi, geçimsel, topraqsal, ve özellikle dil ve kültür yönünden saldırıya uğratmışlar. İran işqal gücleri, her donda ve her rengde olur olsun, Pahlavilerinden tutdu ta İslami faşistlerine ve hetta Yaşılçı ve ya Fedralçılaracan, hamısı, Güney Azerbaycan'a ve gelecek Böyük Azerbaycan'a and içmiş düşmandırlar.

İndi, İran düşüncesi, Azerbaycan düşüncesi ile resmen qarşı qarşıyadır. Nece ki Türk düşücesi Fars düşüncesi ile qarşı qarşıyadır. Güney Azerbaycan, öz Türkce'sine sarılaraq bu qutsal Böyük Azerbaycan düşüncesini gerçekleşdire biler. Özüne, geçmişine, ve geleceyine sayqısı olan Güney Azerbaycan Türkünün en kesgin silahlarından biri de onun öz be öz Türkce'sidir. Bu güclü ve deyerli silah qullanılmalıdır. Türkce bir silah olaraq düşünülmelidir. Bu düşünce her Güney Azerbaycan Milli Hereketçinin temel savaş taktiği olmalıdır. İran işqalına qarşı, her yönde ve her türlü, direniş gösterlimelidir. Bu direniş ve bu qarşı savaş, İran yanlısı olan herkese ve özellikle Güney Azerbaycan'ı ''İran Fedral sistemi'' adı altında, veya İran Türklüğü adı altında, İran işqalı altında tutmağa çalışanlara açılmalıdır. Güney Azerbaycan Türkünün qurtuluşu ve sa'adeti, yalnız onun İran işqalından arınmasından, ve öz bağımsızlığına yetişmesinden, ve Böyük Azerbaycan'ın yaranışından olacaqdır. Bu arzıya ve bu sa'adete yetişmek üçün, dilimiz olan bu guclu silahın deyerini anlamalıyıq.
İller önce, biz Güney Azerbaycan'da ve başqa Türk yaşayan bölgelerde, oxulların birinci gününü öxula getmemeği önermişdik. Bu düşünce yavaş yavaş her siyasi qurubun menimsenmiş taktiğine dönmüş durumdadır. Bu düşünceni gerçekleşdirmek üçün bütün siyasi qurublar ciddi olaraq, işbirliyinde olmalıdırlar. Bu bir günü bir yedigüne (hefteye) uzatmaq, ve bu eylemi işqaldan qurtulmağa guclu bir arac kimin qullanmaq olar. Oxullarda ve resmi yerlerde Türkce danışmağa ve yazışmağa israrlı olmaq ve bunun üstünde direnmek ve bu etginliği eylemleşdirmek gerekli ve yararlıdır.
Analar, ''Farsca bilmeyen savadsız olar ve geride qalar'' düşüncesinin boş ve düşman ve düşmana uyanların oyunu olduğunu bilib ve öz uşaqlarına öz Ana Dillerini öyretmekle onlara ve gelecek nesle xeyanetde bulunmasınlar. Babalar, ''evde Türkce danışılar'' quralını uyqulamaqla, hakim Fars milletinin evlere uzanan iğrenc egemenlik elini kessinler. Yeni doğulan çocuxların adlarını Türkce qoymaqda israrlı olmaqla, ve hetta herkes öz adını veya iş yerinin adını Türkce'ye deyişdirmek üçün işqalçı devletin ''sebt ahval'' idaresine getmekle böyük bir siyasi dalqa ve eylem gerçekleşdire bilerik. İşqalçı milletin dilini işletmekden çekinmek en böyük milli ve medeni başeymemekdir. İşqalçı milletin dilinde radyo, televizyon, ve qazetleri baykot etmek ve ilgilenmemek, Güney Azerbaycan Türkünün baş beynini nökeredici, köleleşdirici ve bir sözde Farslaşdırıcılıqdan qurtulmağa yöneli götürer. Milli Hereketimizin çalışanları ve bağlı olduqları qurublar, herkes ve hamı, Türkce'ye İran'dan qurtulmaq üçün bir silah olaraq baxmalıdırlar, ve bu keserli, deyerli, ve yararlı silahın qullanış yollarını incelemeli ve bilmelidirler.
Kişinin (insanın) en ilkel ve en doğal heqlerinden olan ''Ana Dili''nden bu qeder öz topraqlarımızda mehrum qalmaq heç kişiye ve özellikle heç Türk'e yaraşmaz. Bu qeder eşağalıq durum kimseye yaraşmaz elbette. Ama, geçmiş 80 ilde Fars milletinin üstünlüğünü savunan ''İrançılar'', qondarma İran yaratmaqla ve qondarma İran'lı milleti yaratmaqla, yavaş yavaş Türkü ve özellikle Güney Azerbaycan Türkünü Türksüzleşdirilmeğe ve Farslaşdırılmağa sürüklemişlerdir. İndi, qondarma İran'da, 35,000,000 Türkün öz ''Ana Dili''nden böyle mehrum tutulması ve bu qeder tehqir olunub eşağalanmsı, herkese bir normal durum ve qebul olunmuş sürerdurum olsa da, dünya dilçilik bilimine göre ve dünya toplum ve tintoplum bilimine göre böyük bir faci'edir. Güney Azerbaycan Türkünün böyle İran içinde gün be gün eriyib getmesi ve yavaş yavaş yox olması, insan tarixinde en böyük itgilerden biri ve en böyük faci'elerdendir. Bu ''dilqırımı'' hemen söyqırıma benzerdir ve sonucları da hemendir. Bu böyük faci'enin bizim mezlum milletin başına yavaş yavaş gelmesi onun hiss edilmesini daha çetinleşdirmişdir. Bir yandan da Farslaşdırmağın ve Türk düşmanlığının önde gedenlerin bir çoxu Türk kökenli olmağı bu iğrenc ve qorxunc süreci daha dözümlü ve yumuşaqlandırmışdır.
Geçmiş yüzilde İran bütünlüğünü savunan ve Türk varlığını Fars milletinin eyağına salan, sözde aydınların çoxu Türk kökenli olmuşlar. Yaşamlarını Fars'a ve İran'a adamış ve Türk düşmanlarına siyasi veya edebi edebiyat yaradanlar, işqalçı, erdemsiz, ve tecavüzçü Fars ordusundan daha da beter ve daha da zeherli etgi bıraxmışdır. Güney Azerbaycan Türkünün qarşısında duran ve onu öz ''Ana Dili''nden mehrum eden, onun xain, satılmış, manqut, vetensiz, sözde aydınıdır. Milli Herekete, bu qaranlıq yayan ama aydın geçinen Türk kökenliler en tehlükeli amiller olmuşlar. Milli Herektin çalışanları bu tehlükeye duyarlı olmalı ve ona qarşı durmalıdırlar. Başardıqca işqalçı milletin dili, Fars'ca yazmaqdan çekinilmeli ve her yerde Türkce'yi resmi olaraq qullanmalıyıq. Türkce'ye ve onun bize verebileceği güce inanib, Türkce yazmalıyıq. ''Ana Dil''i bize her şeyden önemli ve qurtuluşa götüren yol kimin görünmelidir. Güney Azerbaycan Milli Hereketinin Farsca yazan çalışanlarından gözlentimiz budur ki, özlerine zehmet verib, Türkce yazmağı veya doğru Türkce yazmağı öğrensinler. Düşman dili ile yazmağın ve yazışmanın heç bir bahanesi yoxdur. Genel olaraq Milli Hereketimizin yazıları ve yazışmaları Türkce olmalıdır. Özünü Azerbaycançı bilen herkesin özüne, bu quşağa ve gelecek quşağa en böyük borcu Türkce'ni qullanıb gelişdirmekdir. Türkce düşünüb, Türkce oxuyub, Türkce yazmaq bizim Hereketimizin temellerindendir.
Bu gün, ''Dünya Ana Dili Günü''nde, Güney Azerbaycan'da işqal altında olan Türk milletinin ''Ana Dili''nin hakim Fars milletinin eliyle yox edilmesine ilgi çekmek üçün bir yere yığışmalıyıq ve mezlum ve mehkum milletimizin sesini herkese yetirmeliyik. Biz, bu mezlumiyetin harayını dünyaya çatdırmalıyıq. Biz, Türkce'mizi yiyelenmeliyik. Yoxsa, İran-Fars şeytanlıq düzeni, quşaq quşaq bizi Türksüzleşdirir, ve bizi özümüze özge edir. Biz oyaq olmalıyıq, ki, düşman oyaqdır. Geçmiş 80 ilde Fars-İran düşmanı bizim en uzaq kendlerimizecen sızmış ve bizi talan etdikce Farsca'yı ağzımıza soxmuşdur ve bizi İranlılaşdırmışdır. Bu felaketin qarşısında biz durmalıyıq. Kimse gelib bize bizim dilimizi yoxluqdan qurtarmayacaqdır. Bu Fars-İran devinin şüşesi bizim elimizle Tebriz xiyavanlarında yere vurulacaqdır. Biz Güney Azerbaycan Türkleri, dilimizi Fars pozqunluğundan qurtaracağımıza and içirk. And içirik, Güney Azerbaycan bağımsız olanacan, ve Türkce bütün Azerbaycan'ın Tarixi Topraqlarında resmi dil olanacan, bu qutsal savaşımızdan yılıb yorulmayacağıq. And içirik, Fars-İran şeytanlıq düzenini dize çökerdeceyik ve Böyük Azerbaycan'ı quracağıq.

Yaşasın Güney Azerbaycan
Yaşasın Türk
Yaşasın Türkce


Oğuz Türk
2013

Wednesday, February 06, 2013

«İstiqlaliyyət Güney Azərbaycan'ın haqqıdır»

oquzturk

«İstiqlaliyyət 

Güney Azərbaycan'ın 

haqqıdır»

Fevral, 6, 2013


Oğuz Türk: «Azərbaycan Respublikasına ilk dəfə qədəm basanda əyilib torpağını öpdüm»
«Güneyli-quzeyli birləşib Azərbaycan həqiqətlərini dünyaya yaymalıyıq»
«Xalq Cəbhəsi» qəzetinin «Güney Azərbaycan» səhifəsinin budəfəki qonağı əslən Güney Azərbaycandan olan, hazırda isə Kanadanın Toronto şəhərində yaşayan soydaşımız Oğuz Türkdür. O, 20 il əvvəl Kanadada yaradılan Azərbaycan Dərnəyinin təsisçilərindən biridir. Hazırda Güney Azərbaycan İstiqlal Partiyasının (GAİP) Araşdırmalar Mərkəzinin rəhbəri, Kanadada fəaliyyət göstərən GAİP İnsan Haqları Mərkəzinin sədridir. Gənc yaşlarından İran rejimi əleyhinə fəaliyyət göstərən, Güney Azərbaycanın milli haqları uğrunda mübarizə aparan soydaşımızla daha yaxından tanış olaq.
- Güney Azərbacanda siyasi fəaliyyətə nə zamandan başladınız?
- Orta məktəbdə oxuyandan siyasi fəaliyyətə başlamışam. Buna görə də İranda ali təhsil ala bilmədim. İmkan vermədilər.
- Necə mane oldular?
- Orta təhsili bitirəndən sonra Tehran Universitetinə imtahan verib daxil oldum. Lakin İranda ən yüksək balla qəbul olan yüz tələbədən biri olsam da, ali təhsil almağıma icazə vermədilər. Mən bununla bağlı dövlət qurumlarına müraciət etdim. Səbəb kimi İran hökumətinə qarşı fəaliyyət göstərməyimi və İran-İraq müharibəsində iştirak etməməyimi göstərdilər. Buna aid sənədləri hələ də evimdə saxlayıram. 1983-cü ildən İran rejiminə xidmət edən heç bir addım atmayacağıma and içmişdim. Bu baxımdan hərbi xidmətə də getmədim, İran-İraq müharibəsinə qatılmadım. İranda rejim əleyhinə fəaliyyət göstərənlər bu cür qadağalar və məhdudiyyətlərlə qarşılaşırlar. Beləcə özəl müəllim olaraq litsey məktəblərinin birində çalışmağa başladım.
- Müəllim fəaliyyətinizdə də siyasi təbliğata davam edə bilirdinizmi?
- Əlbəttə. Siyasi düşüncələrimizi çalışdığımız hər sahədə təbliğ etməyə çalışırdıq. Amma o zamankı fəaliyyətimiz Güney Azərbaycandakı indiki hərəkatla müəyyən qədər fərqlənirdi və hələ indiki formanı almamışdı. Təxminən 80-ci illər idi.
- O zamankı və indiki hərəkatı necə müqayisə edərdiniz?
- Əvvəllər rejimdən tələblərimiz ümumi azadlıq və vətəndaş haqları idi. Hərəkatda milli çalarlar çox az idi.
- Məsələn, 80-ci illərdə hakimiyyətdən nələri tələb edirdiniz?
- Daha çox azadlıq və siyasi məhbusların azadlığa buraxılmasını istəyirdik. O zaman minlərlə hərəkatçı ya öldürülmüşdü, ya zindandaydı. İran dövləti basqısını gündən-günə artırırdı. Amma illər ötdükcə hərəkat daha da gücləndi və siyasi xətti tamamilə milli məzmun qazandı. İndiki aksiyalarda «Türk dilində mədrəsə, olmalıdır hər kəsə!», «Azərbaycan var olsun, istəməyən kor olsun!» kimi sırf milli məzmunlu şüarlar daha populyardırsa, o zaman sadəcə ümumi azadlığın verilməsi istənilirdi. Amma hərəkat genişləndikcə, gücləndikcə bizim fəaliyyətimiz də daha çox milli formaya keçdi. Bu gün Güney Azərbaycandakı hərəkat milli haqların müdafiəsi, istiqlaliyyətin qazanılması istiqamətindədir. Orada 35 milyondan çox soydaşımız ən ibtidai haqlarından belə məhrum yaşayırlar. Farslara tanınan haqlar Azərbaycan türkləri üçün təmin edilmir. Milli və hüquqi üstünlük farslara tanınır. Hüquq pozuntularına etiraz edənlər isə rejimin ağır basqıları ilə qarşılaşır. Halbuki sivil və demokratik ölkələrdə bütün vətəndaşlar qanun qarşısında bərabərdir və milli ayrı-seçkilik olmadan hər kəsə eyni haqlar verilir.
- Güney Azərbaycanda yaşadığınız müddətdə Azərbaycan Respublikası ilə bağlı hansı məlumatınız və təsəvvürləriniz vardı?
- Bizim ata diyarımız ve əslimiz Gəncə zonasındandır. Uzun illər əvvəl Güney Azərbaycana köçmüşük və mən də orada doğulmuşam. Bu baxımdan ailəmizdə hər zaman Azərbaycan Respublikası ilə bağlı söhbətlər olurdu. Uşaqlıqdan Azərbaycan Respublikasını qiyabi şəkildə tanıyırdım. Vətən vətəndir, onun şərqi, qərbi, güneyi, quzeyi olmaz.
- Azərbaycan Respublikasında olmusunuz?
- Bəli. Dəfələrlə olmuşam. Amma ilk dəfə 1993-cü ildə gəlmişəm. Mən niyyət etmişdim ki, Azərbaycan Respublikasına torpağını öpüb qədəm basacağam. Təyyarədən enən kimi də həmin neftli torpağı öpdüm.
- İlk təəssüratlarınız necə oldu?
- Yad yerə getməmişdim, öz Vətənimin quzeyində idim. Doğma bacı-qardaşlarımın arasında olmaq çox gözəl duyğular idi. İçimizdə hər zaman quzey həsrəti və nisgili vardı. Tikanlı məftillər millət kimi bizi ayırmağa nail olmadı. Bakıda qonaq deyildim, öz şəhərimdə idim. Güney Azərbaycanda olanda biz Azərbaycan Respublikasının da azadlığı haqqında düşünürdük. Fikirləşirdik ki, Güney Azərbaycanı azad edəndən sonra Azərbaycan Respublikasının da istiqlaliyyətə qovuşmasına çalışacağıq. Amma 90-cı illərin əvvəlində gördük ki, Azərbaycan Respublikasında hərəkat güclənib və azadlığa daha yaxınlaşıb. Biz o zaman Türkiyədə idik. Hadisələri diqqətlə izləyirdik, nəhayət Azərbaycan Respublikası istiqlaliyyətinə qovuşdu. Azadlıq Güney Azərbaycanın da haqqıdır və yaxındadır.
- Bəs Kanadada hansı fəaliyyətiniz var?
- Kanadada məskunlaşandan sonra Toronto Universitetinə daxil oldum. Burada ilk dəfə Azərbaycan Cəmiyyətinin təsisçilərindən biri və İdarə Heyətinin üzvü oldum. «Azerbaijan Post» adlı dərginin hazırlanmasına və nəşrinə yardım etdim. Toronto Universitetində ilk dəfə Azərbaycan Tələbə Dərnəyinin qurucusu və üzvü oldum. Orada da «Qurtuluş» dərgisinin nəşrinə yardım etdim. Yazılarım və şeirlərim həm Güney Azərbaycanda, həm Kanadada, həm də Almaniyada çap olundu. Azərbaycanla bağlı keçirilən bütün aksiyalarda çox fəal iştirak etdim, milli məsələlərimizin, Azərbaycanın təbliği ilə məşğul oldum. 90-cı illərdə erməni təcavüzünə qarşı Torontoda aksiyalar keçirdik. Sonralar Ermənistanın və İranın Kanadadakı səfirliklərinin qarşısında dəfələrlə piket keçirdik. İndiyədək də müntəzəm olaraq tədbirlər keçiririk. Qarabağla bağlı ən son GAİP-in təşəbbüsü və təşkilatçılığı ilə Kanadanın Liberal Partiyasından deputat seçilmiş Cim Karigiannis Dağlıq Qarabağdakı separatçı rejimin keçirdiyi qondarma prezident seçkilərində müşahidəçi qismində iştirak etməsinə etiraz olaraq aksya keçirdik. Çünki belə bir addım beynəlxalq qanunları pozmaq, Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyünə qarşı sayğısızlıqdır. Siyasi fəaliyyətində türk və makedon düşmənçiliyinin təbliğilə məşğul olan yunan əsilli Cim Karigiannis erməni təəssübkeşi kimi də tanınır. Azərbaycanın Ermənistanın işğalı altındakı ərazilərinə səfər Kanada qanunlarına da ziddir. Buna etiraz olaraq Kanada Liberal Partiyasının lideri Bob Rayenin ofisi qarşısında piket keçirdik. Aksiyada əlimizdə Azərbaycan bayraqları və xəritəsi oldu. Bu səpgili aksiyalarımız GAİP tərəfindən başqa ölkələrdə də keçirilir. Bildiyiniz kimi, qarşıdan 21 fevral Ümumdünya Ana Dili Günü və Xocalı faciəsinin ildönümü gəlir. Bununla bağlı da tədbirimiz olacaq. İndidən afişaları hazırlamışıq. Qarabağ bizim də qanayan yaramızdır. Əl-ələ verib düşmənə qarşı birgə mübarizə aparmalı, Azərbaycan həqiqətlərini dünyaya yaymalıyıq. Mən özümü bir Azərbaycan türk millətçisi hesab edirəm. Məqsədim Güney Azərbaycanın istiqlalıdır. Mənim millətçiliyim eyni zamanda mənim dövlətçiliyimdir. Ona görə də 

Azərbaycanımızın müstəqil parçası olan Azərbaycan Respublikasının dövlətçiliyi, inkişafı və bütün millətimizin müstəqil, azad bir Böyük Azərbaycanda yaşaması naminə mübarizə aparıram. Bu yolda inancım yalnız və yalnız Azərbaycan türklərinədir.

Turqut

http://www.xalqcebhesi.az/?p=116146