*Dara
qeder götürür bu dil meni*
Danışıram,
danlayır bülbül meni...
Görünürem,
ütandırır gül meni.
Seher
bağa girdim yara danışam,
Küsmüş
meğer, dindirmedi gül meni.
Deyirem:
demeyim, ağzım yanırı,
Dara
qeder götürer bu dil meni.
Ağıl
uqyanusunda üzer idim,
Eşq
adında buğacaq bu göl meni.
Özgür
gezer idim yoxluq çölünde,
Salıbdır
tuzağa qara xal meni.
Al
dodağın üstündeki qara xal
bilirem
bir gün eder qatil meni.
Ayağına
düşüp yalvarıram men,
Qoymur
ki ağ güne çıxam tel meni.
Kal
ıydım, yetişdim, qurudum, düşdüm,
Hele
de çağırır o yar kal meni!
Basdığın topraqda yerde bul meni.
Butun varlığı üst üste boşadım,
Bıraxdım men
bıraxmayır şul meni...
Can
vermek qolaydır ona ermekden
Öldürecek
bir gün bu müşgül meni
Uzaqlıqdan
gözüm yaşı yağırı,
Qorxuram
ki ala gede sel meni.
Otururam
öz özümle baş başa...
Sevindirmir
daha baxça çöl meni.
Qurbette
ölürsem, meni yandırın,
Qoyun
vetene götürsün yel meni...
Oğuz
Türkem esarette böyüdüm,
Fars'lara
satmış idiler qul meni.
Erginleşib
istiqlala can attım,
Yoxsa
kim edecek müsteqil meni?
Onun
bunun ümüdüna qalmadım,
O
bu eder qapıda me'tel meni.
Elimin
yoluna canımı qoydum,
Men
gederem unutmaz bu el meni...
Yılmazam
men, bu ilqardan dönmezem,
Sanma
ki incidecek bu yol meni.
Bağımsızlıq,
özgürlükdür muradım,
Şaşdıramaz
ne sağ ne de sol meni.
Oğuz
Türk
Güz
2011
No comments:
Post a Comment